Geldik Yirmi Dört Yaşına

Bugün yirmi dördüncü yaş doğum günüm. Bundan on iki sene önce, yani altıncı sınıfa giderken Türkçe öğretmenimiz bizden "yirmi dört yaşına geldiğinizde kendinizi nasıl bir konumda görmek istersiniz" temalı bir kompozisyon yazmamızı istemişti ve bütün sınıf geleceğe ilişkin hayallerini kaleme almıştı. Ben de bu konuyla alakalı kısa bir kompozisyon yazmıştım. Bugün yirmi dört yaşına girmem dolayısıyla bu tatlı hatırayı paylaşmak istiyorum. Tabi ardından hayallerime ulaşabilmiş miyim onu tartışacağım.

Geldik 24 Yaşına

"Şu an yirmi dört yaşındayım ve benim bir mesleğim var. Ben bir elektrik mühendisiyim ve işimi çok seviyorum. Bu mesleği küçüklükten beri istiyordum. Daha işe yeni başladım. Askerliğimi üç ay önce bitirdim, artık çok rahatım ve bir arabam var. Kirada oturuyorum ama şöyle bir iki yıl sonra kendime bir ev almayı düşünüyorum. Ev aldığım zaman evleneceğim. Zaten şu an hayatımda birisi var ve beraberliğimi sürdürüyorum. İkimiz de kendimizi tanımaya çalışıyoruz. İnşallah ileriki yıllarımda böyle çok güzel bir hayatım olmasını Allah'tan niyaz ederim.

Gökhan Över

1792

Ben kendimi yirmi dört yaşında gibi hissettim bu kompozisyonda ve çoğu duygular yaşadım. Benim gelecekteki hayalim böyle olmak."

Şimdi gelelim hayallerden gerçeklere.

Şu an yaşadığım hayatı karşılaştırdığımda yukarıda yazdığım kompozisyonun tek doğrusu, yirmi dört yaşında oluşum!

Kompozisyonun geri kalan kısmının hiç birisi tutmamış. Öngörülerim hedefi bayağı ıskalamış. Belki de o gün sıcaktan beynim sulanmıştı. Ya da dışarıda çocukların coşku ve heyecanla oynadığı o büyük basket topu kafama çarparak beynimin pekmezini akıtmıştı, kim bilir. Geleceğe ilişkin öngörülerimin bu kadar isabetsiz olmasının sebebi olabilir mi bu saydıklarım?

Sözde elektrik mühendisliği bölümünü bitirmişim. Halbuki iktisat bölümü okuyorum ve mezun olmama bir buçuk yıl var.

Sözde arabam varmış. Halbuki bir araba var ama o araba benim değil babamın.

Sözde bir iki yıl sonra kendime ev almayı düşünüyormuşum. Halbuki şu an hayalini kurmaya mecal bulabildiğim tek şey mezun olmak.

Sözde çok rahatmışım. Halbuki çok rahatsızım

Sözde hayatımda biri varmış. Halbuki kendimin hayatta olduğuna şükrediyorum.

Sözde kendimizi tanımaya çalışıyormuşuz. Halbuki şu an çalışabileceğim tek şey sınavlar.

Sözde askerliğimi üç ay önce bitirmişim. Buna sadece gülüyorum.

Ha bir de ev aldığım zaman evlenecekmişim. Haşa.. Haşa.. Bütün öngörüler yanlış çıkmışken sen doğru çıkma.